Zo, eindelijk Inglourious Bastards gezien. Een film van Tarantino, dus hoge verwachtingen. Deze man vult imho in zijn eentje een compleet genre.
Het begin met Landa trok mij werkelijk direct in de film. Het viel mij op dat wegens die geschiedenis die deze film verhaalt het film karakter afgezwakt wordt en naar een docu verlegd wordt. Uiteraard is dit niet zo.
Eigenlijk heb ik helemaal niets op de film aan te merken. Het werkte gewoon. Zowel de combinatie van acteurs, de indrukwekkende authoritaire eenzijdige gesprekken in tweespraak, de dialogen, de nabewerking van de beelden, het werkte. Overigens is dit de eerste film van hem waarbij ik het gevoel heb dat de monologen echt hout snijden.
Het enige dat me af en toe toch stoorde was het accent van Pitt, maar misschien heb ik daarvoor al teveel van hem gezien. Het klopt net niet, alhoewel hij goed werk aflevert. Daarbij durfte Tarantino aan om gewoon doodsimpele cliche's in de film op te nemen. Gelukkig kregen deze cliche's hun eigen plek en identiteit. Ik kan nog wel even doorgaan maar laat het hierbij.
Owja, de gevatte Duitser werd natuurlijk prachtig uitgebeeld. Ik kan me voorstellen dat die gasten echt zo werkten.