Emigratie naar buitenland

Bart..

Ik weet niet of je op jezelf woont?? Of woon je nog bij je ouders??
In allebei de gevallen zeg ik: GAAN!!

Ik zou het gewoon proberen.. Je kan altijd terugkomen bij paps & mams, en hier de zaak overnemen. Daar kan je je proberen te settelen, werk zoeken, dingen beleven, en bovenal: kijken of het bevalt!

Bij ja: blijven (en desnoods je spullen hier laten staan/verkopen)
bij nee: veilig terug naar nederland, en je hebt binnen 4 weken weer werk...

Als je nu een eigen huisje hebt: onderverhuur het, en laat je ouders als huisbaas spelen..

Je weet he... "Meten is weten" is een gezegde in het motorwereldje, ik zou precies dezelfde gezegde toepassen in mn leven.. Proberen dus!
 
Precies zoals ik er ook over denk Justin, maar dan nog zit er wel een verschil in bv zweden (EU lidstaat, juridisch minder consequenties) of Australië...

Maar je hebt gelijk, dromen zijn ervoor om te verwezenlijken (zoals al geconcludeerd, 99% sta ik achter mijn keuze om inderdaad, als alles zo gaat zoals ik wil/hoop/denk) dan moet je er gewoon achteraan gaan.
 
Het begint mij ook steeds meer te trekken om weg te gaan hier uit Nederland.

Ik heb wel meerdere familieleden in het buitenland (Nieuw-Zeeland, Canada) maar hier heb ik weinig contact mee. Ik ga nu (héél) misschien studeren in Antwerpen, en dat lijkt me al heerlijk, gewoon weg uit Nederland.

Maar ik zeg gaan! Het lijkt me geweldig :)!
 
ik zou er ook eens achteraangaan hoe de australiers tegenover emigranten staan.
BV in frankrijk nemen ze je niet, of heel slecht op in de bevolking en zak je gewoon weg in een soort klein isolement. (vriend van mij is inmiddels weer terug in nederland na bijna 2 jaar in frankrijk te hebben gewoond)

Zijn er daar mensen die je kunnen helpen met zaken als verzekeringen en andere formulieren die al lastig zijn in het nederlands, laat staan engels.

Als je naar amerika gaat, moet je verzekerd zijn van minimaal 5 jaar geschoold werk. geldt dit daar ook?

uiteraard mag je geen strafblad hebben.

Zijn er medische voorwaarden voor emigratie naar australie?

Ben je wel eens op vakantie geweest daar, alleen al om te kijken hoe de mensen zijn en of de cultuur erg afwijkt?


Ik zou me eerder op die vragen richten, dan je zorgen maken over dingen die in dit land gaan gebeuren als jij vertrekt.


Maar ook ik zou zeggen, ga er voor!

Je bent nu nog jong, dus kan je makkelijk risico's nemen op alle vlakken.
BV een eigen bedrijf op starten. klapt de boel, heb je zo weer werk om jezelf uit de schulden te halen.
Zo kan je dit denk ik vergelijken met emigreren.
Gaat het gewoon niet, om wat voor reden dan ook, kun je nog terug en heb je nog jaren voor je liggen, om die tijd weer goed te maken.

gewoon weg uit dit kutland!
 
Slome misschien een beetje een rare vraag. Maar ben je al weleens in Australie geweest?
Nope, en daarom ben ik ook nu zoveel mogelijk informatie aan het verzamelen. Gelukkig weet mijn schoonfamilie waar ze aan beginnen en hoe het allemaal in elkaar steekt, maar neemt niet weg dat ik zelf ook beetje op onderzoek uit ga.

De verhalen die ik tot op hede over australie gehoord heb, klinken mij in elk geval erg positief, zij het dat het wat moeite kost om erheen te gaan, maar goed, zolang de moeite het resultaat loont, is het de moeite waard toch?

ps. dat linkje wat paar posts terug geplaatst was is erg intressant! Daar kom ik toch wel verder mee. :p
 
Tja... als ik jouw was zou ik toch eerst een vakantie boeken na Australie!!

Ben zelf namelijk vorig jaar 2x in Brazilie geweest! Daar zou ik zo kunnen wonen. Dit jaar ben ik na Venezuela geweest. Ligt naast mekaar. Maar het is zo anders! Moet er niet aan denken om daar te wonen.
 
Ik ben in 2005 / 2006 ook ge-emigreerd naar het buitenland, Curacao.

Het was een droom van me ouders en een tante ( + Vriend) omdat een Vakantie Resort te bouwen.
Dus ik was helemaal in me nopjes en het was ook een tijd om nooit tevergeten. Het resort was al byna klaar etc etc. Alles liep goed, elke dag mooi weer. Scuba-brefet (ofzo:p) gehaalt, elke dag met me reet op de Jet-Ski etc.

Maar toen op een dag kreeg ik enorme heimwee en toen heb ik 3 weken in een dip gezeten en school ging daar kut en ik was mezelf niet meer zeiden me ouders. Toen uit eindelijk de knoop door gehakt en terug gegaan naar nederland.

Wat de meeste mensen vergeten zijn de Nadelen van zoiets. Ik bedoel: Ik kende helemaal niemand daarzo moest opnieuw contacten leggen, de dingen die je met je vrienden vroeger deed kan ook nooit / niet meer en zo zijn er nog een paar kleine dingen die de meeste mensen vergeten.

Aangezien ik toen 16 was moest ik ook naar school daar en dat was al helemaal kut. Veel te streng en veelste veel regels, en de leerstof was ook totaal anders van wat ik de afgelopen jaren in NL heb geleerd.

Zelfs was ik ook nooit eerder daar geweest dus dat scheelde misschien ook.
Leuk land om op vakantie tegaan, maar om op je 16e er te woon. Nee bedankt :p
Maar ik wens je succes bij je keuze, en ik hoop dat het de goede word :W
 
Ik ben ook bezig om naar Australie te gaan.
Maar dit voor een jaar, denk er serieus al lang over na en ineens
kwam er de mogelijkheid om na mijn school bij een bedrijf in australie te gaan werken!
Ik zou niet weten wat ik moet verwachten, misschien kom ik jankend terug..
misschien vind ik het er super en blijf ik langer. Wie weet?
Het is en blijft een beetje een zwart gat, je moet de stap durven nemen.
Als je gaat is het wel belangrijk dat je het goed uitzoekt met je visum.
 
Intressant wesley, stukje heimwee heb ik uiteraard overwogen, maar om eerlijk te zijn ben ik daar nu juist het minst bang voor :)

Over studie, vooralsnog was ik van plan om te werken daar, studeren heb ik wel gehad, werk hier al 2 jaar fulltime. Mocht blijken dat een studentenvisum bijvoorbeeld praktischer is, dan kijken of er opties zijn om daar een studie te starten.

Jou verhaal over een vakantieresort klinkt natuurlijk ook als een droomleventje, maar inderdaad zoals bij alles, er zijn altijd dingen die tegenvallen. Denk je nu je achteraf kijkt dat je het zo opnieuw zou doen als je nu (een paar jaar later neem ik aan?) weer zou gaan om nu te werken in dat resort? Of zou je niet meer terug willen?
 
Mijn zus heeft eerder een half jaar gestudeerd in Australie, en heeft ook serieuze plannen om te emigreren. Ze gaat nu eerst een jaar rondreizen daar, en is van plan er zo lang mogelijk te blijven (langer dan het 1 jaar visum iig). Zou me niks verbazen als ze uiteindelijk toch gewoon emigreert. Zou me ook niks verbazen als ik precies 'tzelfde doe, wat een topland.
 
Intressant wesley, stukje heimwee heb ik uiteraard overwogen, maar om eerlijk te zijn ben ik daar nu juist het minst bang voor :)

Over studie, vooralsnog was ik van plan om te werken daar, studeren heb ik wel gehad, werk hier al 2 jaar fulltime. Mocht blijken dat een studentenvisum bijvoorbeeld praktischer is, dan kijken of er opties zijn om daar een studie te starten.

Jou verhaal over een vakantieresort klinkt natuurlijk ook als een droomleventje, maar inderdaad zoals bij alles, er zijn altijd dingen die tegenvallen. Denk je nu je achteraf kijkt dat je het zo opnieuw zou doen als je nu (een paar jaar later neem ik aan?) weer zou gaan om nu te werken in dat resort? Of zou je niet meer terug willen?

Heimwee kan je niet echt overwegen denk ik :)
Want ik dacht, ah joh ! Me maten komen van de zomer gewoon hiereen slapen ze gewoon bij ons.
Of ik ga daar heen, maar het kwam echt gewoon van de een op de andere dag zeg maar.

Maar de cultuur is zo anders daar en zoals ik zei ik was bezig met me studie (examenjaar) dus dat was ook nog anders. Moest de taal ook vloeiend spreken, dus er kwam echt extreem veel dingen op me af die ik in korte tijd moest leren. Dat heeft denk ik ook echt veel impact gehad op me :)

Als ik het nu zou bekijken zou ik nog niet terug willen om te wonen, aangezien ik nog steeds me studie heb die ik daar niet kan volgen. Maar als ik me papier in me pocket zou hebben zou ik denk ik wel weer terug willen om z'n Resort zeg maar op nieuw op te zetten.. Maar tot nu toe is het echt een geweldig vakantie land.
 
Alleen me ouders, me tante (+ vriend) zijn later terug gekomen.

Alleen als je het aan me ouders vraagt willen die gewoon weer terug :)
Die vonden het helemaal top en waren ook echt heel anders daar (in positieve zin)
 
Hoe je het ook wend of keert, het blijft natuurlijk een enorme gok die je neemt...

Ik zou het niet doen denk ik.. Ben dan mischien wel een enorme pussy:p maar DE reden voor mij zou dan zijn vanwege het klimaat... Nou als ik dan nog wil kan dat later ook nog wel, wil eerst gewoon mijn studie helemaal afronden.

Maargoed het is en blijft een enorme gok die je neemt, 50-50, mischien bevalt het geweldig en ben je echt op JOU plek, mischien niet en ben je in een half jaartje weer thuis.

Succes met je keuze.
 
Mijn zus heeft er een tijd gewoon en zijn daar ook wel heen geweest op visite, Een keer australie nooit weer anders, zodra ik mijn MBO gehaald heb wil ik graag een jaar gaan backpacken (of hoe je t schrijft) De mensen zijn daar zo vriendelijk en ook een heerlijke sfeer hoe ik t omschrijven wil is:

in nederland leef je om te werken, daar werk je om te leven... echt een heerlijk land :D
 
Ik heb daar veel familie zitten (Adelaide & Melbourne) en wordt bijna elk jaar gevraagd om daarheen te komen, al is het voor vakantie (wat ook gaat gebeuren aankomende zomer) - met daarna de garantie aan hun kant dat ik niet meer terug wil. Paspoort is geen probleem gezien mijn vader er een heeft en ik voor mn 21e meen ik in aanmerking kom.

Er zijn wel veel dingen die je in de beslissing moet opnemen, bijvoorbeeld het klimaat is erg verradelijk en je kunt je er goed in vergissen als Nederlander - om maar niet te beginnen over mosquito's etc.

Als je zeker van je zaak bent qua werk en vertrouwen in jezelf hebt dat dat goed komt kun je het altijd proberen, zoals je zei je kunt altijd terug bij je ouders.
 
Ik denk dat de musquito's nog de minste beesten zijn waar je je druk om moet maken, alles wat daar leeft is minimaal 30x te giftig voor mensen, of bijt je finaal doormidden :p
 
Een oom van mij woont ook al zo'n 20 jaar lang in Australie.. Ben er nog nooit geweest (al moet dat er echt wel een keer van gaan komen) maar schijnt idd een super mooi land te zijn :)

Een neef van mijn vader woont al zijn hele leven met zijn gezin in Canada.. M'n ouders hebben serieus overwogen om daarheen te emigreren. We zijn er een keer op vakantie geweest (ook een heerlijk land) en qua emigratie was eigenlijk zo goed als alles geregeld, totdat we op het allerlaatst werden afgewezen (inmiddels alweer zo'n 8 jaar geleden). Ze lieten toendertijd alleen mensen toe met bepaalde beroepen.. Als dat alles wel was door gegaan hadden we nu hoogstwaarschijnlijk in Canada gewoont.. :)
 
Last edited:
Ik denk dat de musquito's nog de minste beesten zijn waar je je druk om moet maken, alles wat daar leeft is minimaal 30x te giftig voor mensen, of bijt je finaal doormidden :p

Zou ook eerder bang zijn voor een great white idd, maar mosquito's zijn de #1 killers :)
 
Back
Top