Emigratie naar buitenland

[Slome]

Goedendag medeforummers,

ik vroeg me af of er misschien mensen zijn hier die ervaring hebben met emigratie naar buitenland. Misschien eigen ervaring, misschien ervaring in kennissen kring.

Het punt is dus dat mijn vriendin komend jaar gaat emigreren naar Australië, zoals het er nu naar uit ziet definitief.
Ze zouden dan naar het noord-oosten gaan.

Nu komt voor mij dus de vraag, wat als wij dan nog steeds bij elkaar zijn, meegaan of nu al weten dat het over is dan?

Persoonlijk kies ik voor meegaan, ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik hier weg wil, en misschien is dit wel de enige kans om de daad bij het woord te voegen. Uiteraard moet dit een weloverwogen keuze zijn. Daarom hier mijn vraag of er mensen ervaring mee hebben. Mag ook naar een ander buitenland, alle ervaringen zijn welkom

Alvast bedankt voor enig advies!

Edit: ik heb dus niets aan reacties die niet onderbouwd zijn. Of ik wel of niet meega zal ik uiteindelijk toch zelf moeten beslissen...

 

[Dirk.]

Het lijkt me zoiezo vet om te proberen.

Maar stel dat het wegens financiële problemen oid. niet lukt...
Dan zou ik het persoonlijk fijn vinden om een adres in Nederland te hebben waar je altijd terug kan komen. Al is het maar voor tijdelijk.

Al enig idee wat voor werk je daar wilt gaan doen etc.?

Vind het wel een boeiend onderwerp aangezien ik er soms ook wel aan denk.

 

[Robert]

Ik zou eerst een maand of 3 meegaan en kijken hoe jij je voelt zover weg van alles, mocht het niets zijn vlieg je terug en heb je al je bezittingen nog ( behalve je GF ) en bevalt het laat je iemand je zaken verkopen in NL.

PS: hoezo gaat je GF naar Australië, geen optie dat zij in NL blijft voor jou?

 

[Slome]

Vandaar dat ik het ook gestart ben. Ik loop al jaren met dit idee (lees: zo'n 6 jaar inmiddels), maar omdat mijn nieuwe vriendin ook daadwerkelijk zal gaan moet ik me maar eens serieus erin gaan verdiepen.

Een adres om hier in NL terug te komen heb ik wel, kan altijd nog thuis terecht. Uiteraard is er hierover thuis ook al wel wat ter sprake gekomen. Immers is mijn vriendin vanaf begin af aan er open over geweest dat ze gaat (overigens samen met haar ouders en zusjes), dus hebben we het er hier ook al wel over gehad wat mijn plannen zijn/gaan worden.

Edit: Robert, mijn vriendin studeert nu voor dierenarts assistente, maar wil veearts worden (gaat die studie dan ook in de universiteit van Melbourne/sydney volgen). Haar vader moet wegens medische redenen naar een ander klimaat verhuizen.
Zij hebben allen een brits paspoort, waardoor ze eenvoudig een australisch visum kunnen krijgen. Anyway, lang verhaal, ze hadden eigenlijk 10 jaar terug al willen gaan, maar ivm school en werk is het er toen niet van gekomen.

 

[Sandor]

Die gedachte heb ik ook al een tijd, maar dat is eerder voor in mijn pensioenperiode. dus nog 4 a 5 jaartjes wachten.

Lijkt mij dat als het financieel tegenvalt je altijd nog kan terugvallen op je ouders, zeker op een jonge leeftijd.

Ze spreken er Engels dus dat mag al geen valblok zijn.

Uiteraard moet je wel werkzekerheid hebben, want zonder eventuele toekomst perspectieven zou ik mij er niet aan wagen.

 

[Slome]

Ik ben inmiddels al goed geinformeerd dat je voor tenminste 5 jaar een zekerheid dient te hebben op gebied van werk en inkomen. Ze laten ook niet zomaar iedereen toe, lees: je moet een vakgebied hebben wat ze nodig hebben daar. Simpel autoverkoper kom je niet ver mee daar

Wel zou je eventueel op visum kunnen gaan en dan 10 dagen per jaar terug naar NL zodat je je visum kan verlengen, maar om eerlijk te zijn zie ik dat niet zitten. Dat retour vliegen weegt niet op tegen de moeite die het kost om permanent te blijven. Anders gezegd, de kosten zijn te hoog om ieder jaar retour te vliegen.

 

[Robert]

En wat is jouw vakgebied/diploma's dan ?

 

[Slome]

dat is dus op dit moment nog even mijn probleem.
Heb ondernemer/manager detailhandel, waarmee ik theoretisch een eigen bedrijf zou mogen starten, ongeacht waar. Maar ik ben nu werkzaam als autoverkoper (vandaar mijn voorbeeld). Nu kan ik wel een omscholingsstudie volgen, maar of ik daar wijzer van wordt?

Ik wil dus kijken of het kans van slagen heeft om daar een motorfiets handel te beginnen, gezien het klimaat zou dat mogelijk moeten zijn. Gezien mijn achtergrond (ouders hier hebben ook eigen motorzaak) kan ik proberen of ik met die kennis en ervaring wat kan opbouwen daar. Maar goed, dat is momenteel nog niet prioriteit. Ik wil eerst eens op een rijtje hebben waar ik aan zou beginnen, wat de consequenties zijn en hoe de leefwijze in het buitenland zou zijn. Immers je kan altijd terug, maar je begint niet ergens aan om het niet af te maken toch?

 

[Divided.]

Heel vet om te proberen.

Als je het nu niet doet krijg je er later spijt van.
werkt het niet, werkt het niet kom je terug.

Je hebt je diploma's dus werk is er altijd.

 

[Robert]

Hoelang ben je al met je GF?
Als dat nou al jaren is en ze gaan goed met je schoonouders om zou ik ze proberen mee te krijgen, zet je samen met je pa die winkel op en neem jij het over

 

[Ronnie_Ronald]

Je laat wel heel veel achter hoor!

Denkt aan sociale contacten, vrienden/familie/collega's of zelfs vage kenissen

Lijkt me erg eenzaam daar?

edit:/ is het niet meer wat om samen met je vriendin hier te blijven?

 

[Rick]

Wat mij opvalt is dat er in mijn omgeving toch vrij veel mensen gaan emigreren na het buitenland! Tevens zijn de cijfers in Nederland elk jaar weer hoger.

Een maat van mij gaat over een paar maand na Brazilie. Hij heeft het spul al in orde. Mijn collega gaat volgend jaar na Canada.

Zelf heb ik er ook weleens over zitten te denken om hier te vertrekken! Alleen heb ik hier een goeie vaste baan die ik in het buitenland nooit terug zou kunnen krijgen. Als ik de kans had gekregen en ik had een baan gehad wat ik niks vond had ik deze kans met 2 handen gegrepen!

Nu kun je het nog doen! Je hebt denk ik nog geen eigen huis? Geen kinderen. Misschien als je het niet doet krijg je er later spijt van.

Trouwens hoe denken je schoonouders er over dan? Willen hun het ook graag dat je mee gaat na Australie?

En wat dan nog als het mislukt! Zolang je jezelf niet in de schulden werkt is er niks verloren! Je hebt er wel weer een levenservaring bij!

 

[Mizzle.]

Ouders van me vriendin zijn "ge-emigreerd" naar Singapore, voor de aankomende 3 jaar, voor zijn werk (offshore). Dus ik woon nu samen met m'n vriendin in hun huis.

Zelf doe ik een vrij internationale opleiding (HBO Logistiek en Economie) en ik zie het ook wel zitten voor een tijdje naar het buitenland te gaan.
1) Het staat goed op je CV
2) Het verdiend vaak een stuk meer (gunstiger belastingtarief)
3) Je ziet nog eens wat van de wereld, leerd nieuwe mensen kennen, verbreden van je loopbaan etc...

Slome, het is en blijft lastig, maar ik denk dat je de keuze zelf al gemaakt hebt?
Volg je hart :love:

 

[Slome]

@ Robert,
Mijn schoonouders gaan, mijn ouders blijven hier, die hebben een bedrijf wat al 52 jaar bestaat (van mijn opa overgenomen). No-way dat die meegaan

Tja, ik denk er zelf zo over als wat Rick zegt, nu kan het nog, nu zit ik nog niet vastgeroest in een eigen huis, getrouwd en kinderen.

Beter bouw ik gelijk iets op waar ik heen zou willen ipv nu opbouwen en dan alles weer weggooien.

Over het achterlaten van vrienden etc, gelukkig hebben we daarvoor internet om nog steeds in contact te blijven nietwaar? Daarnaast, als ze nog een leuke vakantie willen, komen ze maar langs

Zoals al eerder vermeld, ik loop al ruim 6 jaar met dit idee, vandaar dat ik er toch serieus over na moet gaan denken wat ik wil gaan doen volgend jaar.

Over de vraag hoelang ik mijn vriendin nu ken? Ik denk niet dat dat relevant is wanneer het goed loopt en je eigenlijk meer een levenspartner in haar ziet dan wanneer je het alleen doet voor de looks en de seks? Ja jongens, soms wordt je gedwongen om over dingen na te denken waar je eigenlijk nog niet bij stil wilt staan Ik had een half jaar geleden ook echt hier niet van durven denken dat ik een vriendin zou ontmoeten die er net zo over denkt als ik en dezelfde passies heeft? Zoals gezegd, retour is makkelijk als het niet werkt...

Edit:
@ Maik (Mizzle), zoals ik reeds bovenstaand al heb gepost, wanneer ik een keuze maak wil ik dit weloverwogen doen, het is niet de bedoeling voor een paar jaar, maar echt definitief hé.
Ik heb voor mijn gevoel al wel een keuze gemaakt, de afgelopen 6 jaar droomde ik van canada/zweden. Australie is toch een beetje de andere richting op.
Inmiddels heb ik wel mezelf wat verdiept in de occasion websites van de australische autobranche, wat mij opvalt is dat het kwa prijzen niet zo gek veel verschilt met nederland (enkel de brandstof is 20 cent goedkoper) en zijn de euro tekens dan australische dollartekens (wisselkoers dus even buitenbeschouwing gelaten).

Volg je hart is overigens makkelijker gezegd dan gedaan, de wil is er wel, maar nu nog de juridische/economische/maatschappelijke consequenties
Bij emigratie zul je toch echt ook praktische zaken moeten regelen mbt paspoort, visum, bank en verzekeringswezen, etc. Dat is ook eigenlijk de gedachte achter dit topic, in de hoop dat er mensen zijn die wat meer hierover kunnen vertellen.

 

[Robert]

True maar na 6 maanden zou ik het nog niet aandurven om me in een vreemd land te nesten, mja aan de andere kant als het goed aanvoelt moet je het gewoon doen.
Nu kan het idd nog

 

[Rick]

Heb je het trouwens al met je ouders over gehad??

En vrienden missen zal wel meevallen. Je maakt daar namelijk ook wel vrienden! Een bekende van mij is in 4 jaar 25 keer na Brazilie geweest. Die vloog gewoon op en neer! Het lijkt zo ver. Maar tegenwoordig met het vliegtuig stelt het niks meer voor.

 

[Big-Jay]

Ik denk er zelf ook wel regelmatig over na, niet zozeer om te emigreren, maar wel om een bepaalde tijd in het buitenland te verblijven

Ga volgend jaar eerst voor een half jaar op stage in het buitenland, kijken hoe me dat bevalt. Een vriend van me doet hetzelfde, en als het hem ook goed bevalt, is de kans wel aanwezig dat zodra we onze opleiding klaar hebben, we samen voor een jaar, of langer naar het buitenland vertrekken.. Rondreizen, hier en daar werken, etc. Lijkt ons wel wat Maar wie weet denken we er over 2 jaar wel heel anders over..

Het is iig altijd al wel een 'droom' van mij geweest om een groot deel van de wereld te willen zien, maar dat gaat sowieso ook wel gebeuren

 

[NeoGeniX]

Tjah als je zelf ook al jaren met het idee rondloopt zou ik persoonlijk de sprong wagen. En een motorbedrijf op starten is zeker geen slecht idee...de scootermarkten landen zoals australie en de vs zijn erg aan het groeien misschien een idee om je daarop te gaan concentreren? Import van leuke tuningparts naar dat land? Webshopje beginnen? Mogelijkheden zijn eindeloos.

Persoonlijk zou ik ook best willen emigreren naar de VS of Australie. Een mooi gebied met veel natuur,vrijheid en plek om lekker rond te crossen op je crossmotor. Huis wat 3x zo groot dan een huis hier vandezelfde prijs. Geen miljoenen nederlandse zeikregeltjes meer...minder criminaliteit...autos/motoren goedkoper etc etc. Wat is nederland toch een kutland...

En natuurlijk kan je altijd terug mocht het mis lopen.

Leuk forum gevonden btw: http://www.xpdite.net/forum/

 

[Slome]

Robert, het is nog niet eens 6 maanden.
Het gaat erom dat ik nu zal moeten kiezen, relatie ja/nee, bij ja: over 1 jaar emigratie australie. Vrij eenvoudig lijkt me? Begin niet aan een relatie als je van te voren weet dat ze over een jaar definitief weg is. Snap je?

In princiepe heb ik voor mezelf de keuze al wel gemaakt, maar ik kom graag goed beslagen ten ijs

Trouwens hoe denken je schoonouders er over dan? Willen hun het ook graag dat je mee gaat na Australie?

Wij zijn op een dermate leeftijd dat we hoe dan ook eenmaal daar toch op onszelf gaan, ik zie het niet zitten om bij me schoonouders te gaan wonen, ongeacht of dat nou hier of in het buitenland is. Moreel gewoon onverantwoord

 

[Just.in]

Als je het echt wilt dan moet je het gewoon doen, als je later terug kijkt op het leven wil je wel dat je alles hebt gedaan wat je uiteindelijk voor ogen had.

Het is een avontuur, maar als je er al zolang over nadenkt en hier echt weg wil dan zou ik elke kans aangrijpen die er is om deze wens te verwezenlijken.

Het leven is er om uiteindelijk de dingen te doen die je voor ogen hebt, als je te bang bent dan zul je uiteindelijk zoals veel mensen blijven hangen in de normale stroom van het leven. Veel van deze mensen willen wel weg, maar durven de grote stap niet te nemen, of hebben andere wensen die ze niet durven uit te voeren.
Wees niet bang en grijp gewoon de kans, als je het echt wilt dan slaagt het uiteindelijk toch wel, zolang je er maar voor de volle honderd procent achter staat, volgens mij doe jij dat.

Je wilt later niet in je oude stoel zitten en dan nadenken en zeggen,
"Dat had ik toen wel moeten doen"

Succes