Moet ik ook een verhaaltje doen? Nou vooruit dan maar..
Donderdag avond begon het Emmen verhaal voor mij, Arnoud zou vrijdag gaan trainen op Emmen met nog wat mensen. Racer die avond nog compleet gereviseerd, nieuwe vertanding, nieuwe krukaslagers, nieuwe zuiger.. Kampeer spullen ingeladen, volgende dag om 10 uur vertrokken richting Emmen. Rond kwart over elf waren we voorbij Nijmegen, waar op de snelweg plots een file ontstond, Arnoud remde netjes op tijd, alleen de auto achter ons niet, en die kwam met redelijke vaart binnenzeilen...
Auto niet meer rijdbaar, scooter en kampeerzooi achterin die er niet meer uit te halen was... Taxi naar huis...
Volgende morgen het nog maar eens geprobeerd, 6 uur vertrokken, 7 uur ergens langs de A58 ons bij de de Koopmansgang gesloten, en succesvol, ondanks een leuke bijna-binnenzeil actie van GP aangekomen in Emmen...
Race dag was lekker weer, beetje Bami's bok slaaf gespeeld en Fred's touwtjes agenda, wat naar Bami geschreeuwd toen hij tegen Leroy aan het duwen was, en daarna gezwellig aan het bier gegaan...
Avond was vooral, koud... Het was like 7 graden ofzo snachts, mn slaapkampeerspullen lagen nog in de gecrashte Partner, dus verdoofd door het BAAAAAAARMOOEEEEDDDDDEERRRR geschreeuw van Bami, de Turkse muziek van Joor, de slaapzakken van Fred en Jet, de brandblusser van Mol, de broodjes van DJ, de rotkop van Marco, het zenuwachtige gespring van Thayra en de denkbeeldige voetbal van Ramey een welgetelde 3 uur geslapen en de rest wat liggen bibberen in de Clio.
De ochtend was fris en fruitig, mede dankzei een temperatuur van 9 graden en een liter Hero Drinkontbijt, en zonder de snachts door Schaap soldaat gemaakte de vorige dag vers gebakken croissantjes. Na het campinggevoel ervaren te hebben door in groepsverband met handdoek over de schouder en toilettas in de hand en daarmee een scheutje persoonlijke hygiene aan het geheel te hebben toegevoegd kon de dag beginnen.
Ramey en Schaap besloten een uur na het gezamelijk ontwaken van de Koopmansgang de nacht als dusdanig koud was dat ze maar naar huis zijn gegaan, tsja, knerpers.
De rest van de dag wat rondgezwalkt over het terrein, enkele uren het startsysteem bediend, gedacht over het feit dat het hebben van een rijdende pretbrommer toch wel iets toevoegd aan zo'n sprintdag, maar me toch uitstekend vermaakt, ondanks de verbranding, koppijn van de nekpijn, uitlaatgassen en gruwelijke teringherrie.
Toen het om 4 uur EINDELIJK goed ging regenen en de dag langzaamaan tot een eind kwam, was ik vrij kapot... Onder dwang van Mol toch nog 2 lapjes over het circuit gegast onder een niet nader te noemen scooter, sprintsysteem mee afgebroken en in de bus geworpen, en met de Twins broertjes naar Gerwen gereden...
Nog een bedankje aan wat mensen...
Ten eerste, de KLPD, politiedienst van de rijkswegen ed, voor de zorg en het regelen van onze shit.
Ten tweede, de organisatie van de sprintdag, Fred, Inne, ondanks de opkomst was dit een organisatorische overwinning op de concurrentie
Ten derde, de gebroeders van Nies en hun bestickerde busje, voor het vervoer naar huis, anders had ik nog een ongeluk meegemaakt
Ten vierde Mol voor het verplichte branden, was leuk en erg lang geleden..
Als laatste mn huisarts, die me net een ladinkje medicijnen voorgeschreven heeft om de nekproblemen te verhelpen...