Post je Huisdier(en) !
- Thread starter RobinV
- Start date
- Status
pimS
Dajumn!
Hij heeft 2x een narcose spuit gekregen, hij bleef maar vechten.
Uitzonderlijk lieve hond, dat zei de dierenarts ook ze had dit nog niet meegemaakt zo'n lief beest, zelfs met een spuit in zn donder...
Zakte met de laatste spuit metteen weg.
Was wel prettig om er bij te blijven, hij heb nu geen pijn meer.
T moet em al zo verschrikkelijk veel pijn hebben gedaan toen die tumor door zn schedel heen brak....en ons maar niks laten merken...
RIP bobby
Uitzonderlijk lieve hond, dat zei de dierenarts ook ze had dit nog niet meegemaakt zo'n lief beest, zelfs met een spuit in zn donder...
Zakte met de laatste spuit metteen weg.
Was wel prettig om er bij te blijven, hij heb nu geen pijn meer.
T moet em al zo verschrikkelijk veel pijn hebben gedaan toen die tumor door zn schedel heen brak....en ons maar niks laten merken...
RIP bobby
pimS
Dajumn!
stukje getypt..
Een paar weken geleden voelde jeje in ene niet zo lekker.
Futloos lag je de hele dag in je bed.je was in ene kortademig en had enrgens zin in.
Je had een rare bult op je hoofd maar t leek er meer op dat jeje had gestoten of van de trap was gevallen.
Toch maar even langs de doktor leek t beste.
je had nog wat meer pijntjes dus het leek haar beter als je grondig werd onderzocht.
Twee weken later stonden we s'ochtends vroeg in Utrecht.
Allemaal vreemde mensen om je heen die dag, maar toch bleef je vrolijk en tegen iedereen vriendelijk, niet dat we anders gewend waren.
Na wat testjes en een röntgen zag alles er toch wel goed uit, ze wilden alleen nog een CT-scan maken want die bult konden ze niet goed zien met röntgen.
Vrolijk ging je weer mee naar huis, s'ochtends stond je te wachten op je eten en wou je toch nog wel ff spelen en rondrennen, ondanks je hoge leeftijd kon je nog makkelijk wat jaren mee.
S'avonds was t niet veel anders, ook lag je gewoon bij de baas op schoot te slapen, er leek niet veel aan de hand.
Je had wel wat last van iets maar de dinsdag naderde al snel dus dan zouden we meer weten.
Vol goede moed ging ik naar school, even alles geregeld en daarna zo snel mogelijk naar huis.
Snel je grote baas gebeld, die nam de telefoon al wat bedroefd op.
We hadden wel gedacht aan slecht nieuws maar dit....
Ze hadden zo'n klote ziekte in je koppie gevonden, van alle ruimte die je heb zat t in je koppie.
Je miste zelfs al een stukje schedel, die rare bult bleek gewoon een tumor te zijn, die je of langzaam of snel fataal zou worden.
Een week hadden de artsen gezegd, in t slechtste geval een week want dat hadden ze al eerder gezien.
Je kwam helemaal dizzy thuis, van je narcose dus dat was niet zo vreemd.
S'avonds liep je al weer mee naar buiten , ondanks dat je wankel liep vond je toch de kracht om nog lekker met t puppy van wat huizen verderop rond te rennen.
Dat was nu precies een week geleden, die 7 dagen zijn zo verdomd snel voorbij gegaan, van dag tot dag zagen we je iets slechter worden, t zal wel een beetje door de narcose komen dachten we.
Een aantal dagen later kreeg je steeds meer last, af en toe een bloedneus, en je evenwicht werd slechter.
Sinsdien ging alles in een flits voorbij, in de afgelopen dagen moesten we zoveel keuzes maken, zoveel bespreken.
We probeerden er nog t best van t maken, niet dat dat altijd ging want je lag liever in je mandje.
Je koppie deed zo pijn, als we s'ochtends keken hoe je lag te slapen had je uit wanhoop je pootjes bovenop die bult gelegd.
Nu zit ik dit hier te typen, precies een week na je Ct-scan, vanvond zijn we dan toch maar naar de dierenarts gegaan.
6uur geleden zat ik naast je, toe te kijken hoe je wegzakte in een diepe slaap.
T was niet genoeg, ondanks de narcose moest je nog een spuit hebben, vechten dat deed je nogsteeds.
Dat deed je al heel lang volgens de doktor,door t vuur zou je voor je baasjes gaan zei ze. Dat waren we van je gewend, zo vrolijk als je altijd was, zo graag gaf je ons aandacht.
En hier zat ik dan samen met mn moeder toe te kijken hoe jeje laatste adem voor onze ogen uit blies.
En zo zit ik hier 6 uur later, me af te vragen of t wel slim was om t nu al te doen,je wou nog niet, waarom vechte je anders tegen die narcose en wou je niet gaan liggen, dat waren we gewend maar nu moest je er dan toch aan toegeven.
Knokken tot het eind dat siert je, maar we moesten er wel een eind aan maken.
Zo'n schat van een hond die je was voor ons en iedereen die langskwam, je verdiende het gewoon niet om ook maar een beetje pijn te voelen.
Ik wou je vanavond nog onder je deken leggen maar dat kon niet want je ben er niet meer,
Ik mis je al sinds ik vanmiddag in die kamer mn rug naar je keerde en weg liep, je achterlatend, maar ik had geen keus.
13.5 jaar ben je bij ons geweest,zo lang maar toch zo veel jaren te kort.....
Bobby, rust zacht
Een paar weken geleden voelde jeje in ene niet zo lekker.
Futloos lag je de hele dag in je bed.je was in ene kortademig en had enrgens zin in.
Je had een rare bult op je hoofd maar t leek er meer op dat jeje had gestoten of van de trap was gevallen.
Toch maar even langs de doktor leek t beste.
je had nog wat meer pijntjes dus het leek haar beter als je grondig werd onderzocht.
Twee weken later stonden we s'ochtends vroeg in Utrecht.
Allemaal vreemde mensen om je heen die dag, maar toch bleef je vrolijk en tegen iedereen vriendelijk, niet dat we anders gewend waren.
Na wat testjes en een röntgen zag alles er toch wel goed uit, ze wilden alleen nog een CT-scan maken want die bult konden ze niet goed zien met röntgen.
Vrolijk ging je weer mee naar huis, s'ochtends stond je te wachten op je eten en wou je toch nog wel ff spelen en rondrennen, ondanks je hoge leeftijd kon je nog makkelijk wat jaren mee.
S'avonds was t niet veel anders, ook lag je gewoon bij de baas op schoot te slapen, er leek niet veel aan de hand.
Je had wel wat last van iets maar de dinsdag naderde al snel dus dan zouden we meer weten.
Vol goede moed ging ik naar school, even alles geregeld en daarna zo snel mogelijk naar huis.
Snel je grote baas gebeld, die nam de telefoon al wat bedroefd op.
We hadden wel gedacht aan slecht nieuws maar dit....
Ze hadden zo'n klote ziekte in je koppie gevonden, van alle ruimte die je heb zat t in je koppie.
Je miste zelfs al een stukje schedel, die rare bult bleek gewoon een tumor te zijn, die je of langzaam of snel fataal zou worden.
Een week hadden de artsen gezegd, in t slechtste geval een week want dat hadden ze al eerder gezien.
Je kwam helemaal dizzy thuis, van je narcose dus dat was niet zo vreemd.
S'avonds liep je al weer mee naar buiten , ondanks dat je wankel liep vond je toch de kracht om nog lekker met t puppy van wat huizen verderop rond te rennen.
Dat was nu precies een week geleden, die 7 dagen zijn zo verdomd snel voorbij gegaan, van dag tot dag zagen we je iets slechter worden, t zal wel een beetje door de narcose komen dachten we.
Een aantal dagen later kreeg je steeds meer last, af en toe een bloedneus, en je evenwicht werd slechter.
Sinsdien ging alles in een flits voorbij, in de afgelopen dagen moesten we zoveel keuzes maken, zoveel bespreken.
We probeerden er nog t best van t maken, niet dat dat altijd ging want je lag liever in je mandje.
Je koppie deed zo pijn, als we s'ochtends keken hoe je lag te slapen had je uit wanhoop je pootjes bovenop die bult gelegd.
Nu zit ik dit hier te typen, precies een week na je Ct-scan, vanvond zijn we dan toch maar naar de dierenarts gegaan.
6uur geleden zat ik naast je, toe te kijken hoe je wegzakte in een diepe slaap.
T was niet genoeg, ondanks de narcose moest je nog een spuit hebben, vechten dat deed je nogsteeds.
Dat deed je al heel lang volgens de doktor,door t vuur zou je voor je baasjes gaan zei ze. Dat waren we van je gewend, zo vrolijk als je altijd was, zo graag gaf je ons aandacht.
En hier zat ik dan samen met mn moeder toe te kijken hoe jeje laatste adem voor onze ogen uit blies.
En zo zit ik hier 6 uur later, me af te vragen of t wel slim was om t nu al te doen,je wou nog niet, waarom vechte je anders tegen die narcose en wou je niet gaan liggen, dat waren we gewend maar nu moest je er dan toch aan toegeven.
Knokken tot het eind dat siert je, maar we moesten er wel een eind aan maken.
Zo'n schat van een hond die je was voor ons en iedereen die langskwam, je verdiende het gewoon niet om ook maar een beetje pijn te voelen.
Ik wou je vanavond nog onder je deken leggen maar dat kon niet want je ben er niet meer,
Ik mis je al sinds ik vanmiddag in die kamer mn rug naar je keerde en weg liep, je achterlatend, maar ik had geen keus.
13.5 jaar ben je bij ons geweest,zo lang maar toch zo veel jaren te kort.....
Bobby, rust zacht
Haagze sf2
F0rum psycholoog
ik weet uit ervaring datje eerst een verlies moet verwerken,
heel mooi stukje gescheven pim
pimS
Dajumn!
Voorlopig niet, dan zullen we alleen maar op zoek gaan naar een vervanger van bobby, maar die vinden we gewoon niet.
T zal wel een vrouwtjes manchesterterrier worden mocht er weer een hond komen, dat staat voor mij vast, echt een prachtig ras
Stephan #5
Well-Known Member
kreeg er kippevel van,
Danny Phantom
Ja, van tv ja!
Ik zit hier nu serieus met een brok in me keel :X
Heb het zelf ongeveer 2 maanden terug ook meegemaakt,
Van de een op het ander uur, hartstilstand
Weet hoe het is, sterkte ermee!!
Heb het zelf ongeveer 2 maanden terug ook meegemaakt,
Van de een op het ander uur, hartstilstand
Weet hoe het is, sterkte ermee!!
Haagze sf2
F0rum psycholoog
mijn beagletje zo morgen gesteraliseert worden, alleen heeft ze een darmonstekign dus is nu 1,5 week uitgesteld 
![[5th] Douwe](/data/avatars/m/1/1352.jpg?1394658468){kind=avatar}
[5th] Douwe
Lets Hiv...
verzin een tekst 
[Ir]http://i12.tinypic.com/82wq4r6.jpg[/Ir]
[Ir]http://i12.tinypic.com/82wq4r6.jpg[/Ir]
William_sr
Well-Known Member
Sterkte Pim,
Ik weet hoe je je voelt, Aantal jaar terug is onze poes na 18jaar overleden.
Klote als je bij de dierenarts staat voor die spuit.
Ik weet hoe je je voelt, Aantal jaar terug is onze poes na 18jaar overleden.
Klote als je bij de dierenarts staat voor die spuit.
::Michel::
Arrrg, I'm a Pirate
2 Dagen na deze foto gemaakt was is hij ook overleden :'( Hij is 2 weken na de castratie overleden, bleek later dat er allemaal vocht in zijn longen etc zat:X Zal nu een jaar geleden zijn denk ik.
Gelukkig hebben we nu een nieuwe poes en kan echt niet meer zonder :love:
- Status
