lijkt me ook wel interessant boek, dit staat erover:
‘Naarmate het afscheid dichterbij kwam, merkte ik in mijn omgeving dat deze missie anders werd beleefd dan voorgaande missies. Mensen waren bang, bang dat ik niet meer terug zou komen. Ikzelf was niet bezig met de vraag óf ik terug zou komen, maar meer hoe ik terug zou komen. Deze uitzending zou mijn leven gaan veranderen. Ik zou erachter gaan komen of ik wel of niet geschikt was voor dit werk. Dit was de vraag die me deed verlangen naar de missie.
Een verlangen zo sterk, dat ik bereid was om bijna alles wat me echt wat waard is ervoor te willen riskeren. De vraag als een lokroep naar ‘de oorlog’. De komende missie was er een van wederopbouw en dus bestond de kans dat ook na deze missie het verlangen naar het antwoord nog zou bestaan. De situatie in Uruzgan bleek echter anders. Als je daar buiten de poort kwam, hoefde je niet op zoek naar de oorlog, de oorlog vond jou.
Op 14 september in Deh Rawood ging de oorlog voor mij met een schot van start. Een kort moment van twijfel maakte snel plaats voor de noodzaak om te handelen. Terwijl de kogels, mortieren en granaten om ons heen insloegen, deden we wat we hadden geleerd. De adrenaline stroomde tot in de puntjes van mijn tenen, nog nooit voelde ik me zo in leven als de dag waarop ik dacht dat ik dood zou gaan.
De volgende nachten sliep ik weinig, de adrenaline gierde nog door mijn lichaam en op het kamp had ik moeite om mezelf te motiveren voor normale werkzaamheden die opeens volkomen nutteloos leken. Ik geloofde het allemaal wel en mijn lichaam en geest verlangden terug naar dat ultieme gevoel van in leven zijn.’