Even iets anders als scooters en races...
- Thread starter D@ve
- Start date
Spasta
6.74 @ 150 meter
Ik ken je niet maar ik wil je bij deze toch nog veel sterkte toewensen.
Aan voorgaande verhalen lees ik dat je niet zomaar opgeeft en dat je dat ook niet gouw zal doen!
Suc6 met alles en ik hoop dat je binnenkort weer lekker verderkan.
Ook sterkte aan je familie.
Grtz Hans
Aan voorgaande verhalen lees ik dat je niet zomaar opgeeft en dat je dat ook niet gouw zal doen!
Suc6 met alles en ik hoop dat je binnenkort weer lekker verderkan.
Ook sterkte aan je familie.
Grtz Hans
Bedankt voor al jullie lieve reacties.
Dit heeft hem erg goed gedaan!!
Ik ben nu net terug uit het ziekenhuis.
Mn broer,vader, moeder en ik zijn vanmorgen rond half 10 vertrokken naar Tilburg.
Daar aangekomen moest hij zich melden en werd naar zijn afdeling gebracht, daar hebben we de nodige gesprekken gehad met doktoren en verpleegsters.
ook werden er onderzoeken gedaan naar zijn conditie,bloed werd afgenomen,infuus geplaatst,en de plek van de stoma werd bepaald. ook mochten we alvast op de intensive care kijken zodat we weten waar hij morgen komt te liggen en hoe het er daar aantoe gaat.
Hij was hier erg van onder de indruk, ze vertelden ons dat hij aan meerdere infusen, monitoren, en alle mogelijke slangen voor wondafvoer en dergelijke komt te liggen.
De operatie zal morgen om 9 uur plaats vinden en zal ongeveer 5 uur in beslag gaan nemen.
Waarschijnlijk mogen wij laat in de middag naar hem toe, zelf zal hij niet tot nauwelijks aanspreekbaar zijn.
De operatie zelf is heel zwaar en kan uiteraard complicaties met zich mee brengen.
maar net als hijzelf zijn wij positief en gaan ervan uit dat het goed komt.
Ik zal zelf de hele dag in het ziekenhuis zijn. en laat jullie zo snel mogelijk weten of alles goed is verlopen.
Namens mijn broer ontzettend bedankt voor jullie steun en reacties.
verder hier het adres als jullie evt een kaartje willen sturen.
zondag is hij ook jarig en zal hij 25 worden.
Postbus 90151
5000 LC Tilburg
3e verdieping B18/2
groetjes eline
Dit heeft hem erg goed gedaan!!
Ik ben nu net terug uit het ziekenhuis.
Mn broer,vader, moeder en ik zijn vanmorgen rond half 10 vertrokken naar Tilburg.
Daar aangekomen moest hij zich melden en werd naar zijn afdeling gebracht, daar hebben we de nodige gesprekken gehad met doktoren en verpleegsters.
ook werden er onderzoeken gedaan naar zijn conditie,bloed werd afgenomen,infuus geplaatst,en de plek van de stoma werd bepaald. ook mochten we alvast op de intensive care kijken zodat we weten waar hij morgen komt te liggen en hoe het er daar aantoe gaat.
Hij was hier erg van onder de indruk, ze vertelden ons dat hij aan meerdere infusen, monitoren, en alle mogelijke slangen voor wondafvoer en dergelijke komt te liggen.
De operatie zal morgen om 9 uur plaats vinden en zal ongeveer 5 uur in beslag gaan nemen.
Waarschijnlijk mogen wij laat in de middag naar hem toe, zelf zal hij niet tot nauwelijks aanspreekbaar zijn.
De operatie zelf is heel zwaar en kan uiteraard complicaties met zich mee brengen.
maar net als hijzelf zijn wij positief en gaan ervan uit dat het goed komt.
Ik zal zelf de hele dag in het ziekenhuis zijn. en laat jullie zo snel mogelijk weten of alles goed is verlopen.
Namens mijn broer ontzettend bedankt voor jullie steun en reacties.
verder hier het adres als jullie evt een kaartje willen sturen.
zondag is hij ook jarig en zal hij 25 worden.
Postbus 90151
5000 LC Tilburg
3e verdieping B18/2
groetjes eline
Pizzano
van die growtn´ ?
net aan de tel gehangen met eline...
de operatie is goed verlopen, al duurde het 2uur langer dan verwacht.. David komt niet op de IC. te liggen maar op een "gewone" verpleegafdeling, tegen alle verwachtingen in is hij zelfs al aanspreekbaar en het eerste wat hij tegen Eline zei was: racen maar!! doet toch goed om te horen
Lienie mag de rest van het verhaal vertellen als ze weer de kans krijgt, maar zoals het er nu uitziet gaat het erg goed met em
mark
de operatie is goed verlopen, al duurde het 2uur langer dan verwacht.. David komt niet op de IC. te liggen maar op een "gewone" verpleegafdeling, tegen alle verwachtingen in is hij zelfs al aanspreekbaar en het eerste wat hij tegen Eline zei was: racen maar!! doet toch goed om te horen
Lienie mag de rest van het verhaal vertellen als ze weer de kans krijgt, maar zoals het er nu uitziet gaat het erg goed met em
mark
Hallo,
Ik kan jullie vertellen zoals Mark al heeft laten weten dat de operatie is geslaagd!
Ik zal nu even uitleggen hoe de dag is verlopen.
Vanmorgen zijn we om 6.15 vertrokken, daar aangekomen lag hij nog te slapen en hebben we hem wakker gemaakt en nog even wat met hem gepraat..om kwart over 8 moest hij zijn operatie kleding aan en half 9 werd hij opgehaald, wij zijn meegegaan en op de gang kwam het afscheid. dit was erg zwaar voor ons allemaal...we hebben gehuild en geknuffeld, hij beloofde me weer wakker te worden...toen hij weg werd gereden bleef ik nog staan en zwaaide we naar elkaar.
De rest van de dag hebben we een beetje rondgelopen en gepraat.
om 2 uur zou de operatie wel klaar zijn maar dat bleek niet het geval...we kregen te horen dat ze nog steeds bezig waren, dat maakte ons best zenuwachtig vooral omdat we niet wisten waarom het langer duurde...uiteindelijk na 7,5 uur kregen we te horen dat de operatie geslaagd was, wij mochten hem nog niet zien!
na 2 uur kregen we te horen dat hij naar de afdeling zou worden gebracht...het verbaasde ons dat hij niet op de intsnive care hoefde te liggen..nog even wachten en daar kwam hij de lift uit..ik ben voor hem gaan staan...de verpleging zei doe je ogen eens open je zusje is er...hij deed dat en er zat een lachje op zijn gezicht...eenmaal in de kamer vroeg ik hoe het ging...daarop fluisterde hij: racen maar...dit waren zijn 1e woorden...
Dit is allemaal erg positief natuurlijk...maar hij is nauwlijks aanspreekbaar en hij heeft op dit moment verschrikkelijk veel pijn..krijgt wel alle mogelijke pijnstilling..en om hem te zien liggen aan al die slangen is niet fijn...hij is verbonden aan een een slang voor wondvochtafvoer,katheter een infuus in zijn arm, nek, rug, en een slang in zijn neus voor voeding..op zijn gezicht zitten bloeduitstortingen verder heeft hij zijn stoma zitten, met daaronder een wond over bijna de gehele breedte van zijn lichaam...maar al met al is dit het begin van zijn gezonde toekomst.
hij zal van de komende dagen weinig weet meer hebben...het herstel zal zeker nog maanden gaan duren...
bezoek is zeker nog niet mogelijk nu..dit kan zeker nog wel een paar dagen gaan duren..
heb net nog even het ziekenhuis gebeld...op dit moment gaat het slecht hij geeft aan erge pijn te hebben.....
groetjes eline
Ik kan jullie vertellen zoals Mark al heeft laten weten dat de operatie is geslaagd!
Ik zal nu even uitleggen hoe de dag is verlopen.
Vanmorgen zijn we om 6.15 vertrokken, daar aangekomen lag hij nog te slapen en hebben we hem wakker gemaakt en nog even wat met hem gepraat..om kwart over 8 moest hij zijn operatie kleding aan en half 9 werd hij opgehaald, wij zijn meegegaan en op de gang kwam het afscheid. dit was erg zwaar voor ons allemaal...we hebben gehuild en geknuffeld, hij beloofde me weer wakker te worden...toen hij weg werd gereden bleef ik nog staan en zwaaide we naar elkaar.
De rest van de dag hebben we een beetje rondgelopen en gepraat.
om 2 uur zou de operatie wel klaar zijn maar dat bleek niet het geval...we kregen te horen dat ze nog steeds bezig waren, dat maakte ons best zenuwachtig vooral omdat we niet wisten waarom het langer duurde...uiteindelijk na 7,5 uur kregen we te horen dat de operatie geslaagd was, wij mochten hem nog niet zien!
na 2 uur kregen we te horen dat hij naar de afdeling zou worden gebracht...het verbaasde ons dat hij niet op de intsnive care hoefde te liggen..nog even wachten en daar kwam hij de lift uit..ik ben voor hem gaan staan...de verpleging zei doe je ogen eens open je zusje is er...hij deed dat en er zat een lachje op zijn gezicht...eenmaal in de kamer vroeg ik hoe het ging...daarop fluisterde hij: racen maar...dit waren zijn 1e woorden...
Dit is allemaal erg positief natuurlijk...maar hij is nauwlijks aanspreekbaar en hij heeft op dit moment verschrikkelijk veel pijn..krijgt wel alle mogelijke pijnstilling..en om hem te zien liggen aan al die slangen is niet fijn...hij is verbonden aan een een slang voor wondvochtafvoer,katheter een infuus in zijn arm, nek, rug, en een slang in zijn neus voor voeding..op zijn gezicht zitten bloeduitstortingen verder heeft hij zijn stoma zitten, met daaronder een wond over bijna de gehele breedte van zijn lichaam...maar al met al is dit het begin van zijn gezonde toekomst.
hij zal van de komende dagen weinig weet meer hebben...het herstel zal zeker nog maanden gaan duren...
bezoek is zeker nog niet mogelijk nu..dit kan zeker nog wel een paar dagen gaan duren..
heb net nog even het ziekenhuis gebeld...op dit moment gaat het slecht hij geeft aan erge pijn te hebben.....
groetjes eline
twan nelissen
stage6 abuser
het ziet er positief uit hoop dat ie de positiefe lijn doorzet
we horen strax denk ik wel hoe het vandaag gaat
we horen strax denk ik wel hoe het vandaag gaat
Ik heb goed nieuws te melden vandaag!
David is boven alle verwachtingen aanspreekbaar geweest. de artsen verbazen zich over hoe hij er nu al bij zit.
natuurlijk heeft hij erg veel pijn en is hij er nog lang niet maar het ziet er positief uit!
vandaag moest hij uit bed ivm met het gevaar op longontsteking..toen wilde hij jullie schrijven...dus hier david zijn brief aan jullie:
Goedenavond mensen
Na 7,5 uur onder het mes gelegen te hebben ben ik verlost van 3 jaar ellende.
Aanvankelijk schrok ik enorm toen ik wakker werd omdat ik m´n benen niet kon bewegen.
Dit bleek aan de zware narcose te liggen en trok na een paar uur weg. Ik heb veel pijn in mijn buik nog.Niet mijn buik zelf maar de wonden trekken flink.
Ik heb nog wel wat moeite om naar dat gat in m´n buik te kijken, het is redelijk confronterend.
Toch ondanks alles is het zieke gevoel weg.
Ik merk duidelijk dat er iets veranderd is in positieve zin.
De medicijnen worden nu in ca 8 weken gestopt.
Ook zit ik alweer in een stoel met een kopje thee en een beschuitje met kaas. Drains uit m´n buik,nek en neus zijn vannaochtend al verwijderd. Vooral die in m´n neus was een kloteding.
Goed ik ga weer in m´n bed proberen een houding te zoeken.
Tot de volgende update
David
David is boven alle verwachtingen aanspreekbaar geweest. de artsen verbazen zich over hoe hij er nu al bij zit.
natuurlijk heeft hij erg veel pijn en is hij er nog lang niet maar het ziet er positief uit!
vandaag moest hij uit bed ivm met het gevaar op longontsteking..toen wilde hij jullie schrijven...dus hier david zijn brief aan jullie:
Goedenavond mensen
Na 7,5 uur onder het mes gelegen te hebben ben ik verlost van 3 jaar ellende.
Aanvankelijk schrok ik enorm toen ik wakker werd omdat ik m´n benen niet kon bewegen.
Dit bleek aan de zware narcose te liggen en trok na een paar uur weg. Ik heb veel pijn in mijn buik nog.Niet mijn buik zelf maar de wonden trekken flink.
Ik heb nog wel wat moeite om naar dat gat in m´n buik te kijken, het is redelijk confronterend.
Toch ondanks alles is het zieke gevoel weg.
Ik merk duidelijk dat er iets veranderd is in positieve zin.
De medicijnen worden nu in ca 8 weken gestopt.
Ook zit ik alweer in een stoel met een kopje thee en een beschuitje met kaas. Drains uit m´n buik,nek en neus zijn vannaochtend al verwijderd. Vooral die in m´n neus was een kloteding.
Goed ik ga weer in m´n bed proberen een houding te zoeken.
Tot de volgende update
David
